سینه سپر
با تیــــغ نـــظر سیـــنه ســپر امده بــودی
دنبـــال سر چـــند نفــــر امـــده بــودی
روبنـــد نیـــا نـــداخته لــشکر سپر انداخت
تـــو در جـــمــل انــــگار جـگر امده بودی
در جنگ علی دست به شمشیر نمی برد
وقتی کـــه تـــو هـــمراه پــدر امـده بودی
فرصــت نشد اصـحاب کــنار تـــو بجـــنگند
تـــو یـــک تـــنه انـــقدر قــدر امده بــودی
که حس من این است لبی نشنه نمی ماند
در کربـــبلا هـــــم تـــــو اگــــر امده بــودی
من معـــتقدم کربـــبلا جــای تـو خالی ست
جـــای حرم و گــــنبد زیــبای تو خالی ست
+ نوشته شده در شنبه بیست و نهم تیر ۱۳۹۲ ساعت 4:26 توسط صابر خراساني
|