محرمم از راه رسید.....
قبل از محرم دلم یاد اونایی رو کرده که یه موقعی باهاشون انس عجیی داشتم
اما الان دلم سیاه شده و زیاد یادشون نمیکنم
یاد اون شهیدایی که ارزوی کربلا داشتن و ثابت کردن
یاد اون شهیدی که دوست داشت بره حرم امام رضا(ع) نرفت،رفت از کشور
دفاع کنه ولی امام رضا(ع) هم تلافی کرد واز شهر مشهد سر دراورد
سرتونو درد نیارم اگه شهدا نبودن ما الان نه هیئتی داشتیم، نه شوری ....نه حروله....
خلاصه خیلی مدیونشونیم
از خودم نگم که تموم زندگیمو از شهدا دارم ... بی اغراق میگم
اونا بودن که میخاستن زهیر شن ،جون شن(غلام سیاه امام حسین(ع)) و مثل حر شن.... وشدن
اونا بودن که میدونستن ..... اونا بودن که دل دادن ....
همونایی که دم جون دادنشون سر شون روی زانوی اقا شون بوده
سرتونو درد نیارم خلاصه حرفم شهدا دلم تنگه...
التماس دعا
روضه های محرم مارو هم فراموش نکنید
نگرشی به کربلا با چشم عقل و عاطفه
********************
با چه چشمی کربلا را بنگریم؟
حداقل حرف ما این است که نگرش به کربلا نیاز به چشمِ «عقل» و «عاطفه» دارد. افرادی که صرفاً با چشم عاطفه، حادثه کربلا را مدّنظر قرار دادهاند، از ابعاد مهمّی از کربلا محروم ماندهاند، و کسانی هم که فقط با عقل صرف و خشک ریاضیگونه، خواستند واقعة کربلا را تحلیل کنند و از آن شراب طهور ِعاطفة مافوق عقل در تحلیل خودْ بهرهای نداشتند، کربلا را نیافتند.
سلام
التماس دعا
آقا یکسری از مطالب شما رو کپی کردم راضی باش