عنایت حضرت زهرا (علیها سلام) به عزاداری شب عاشورا
ادامه مطلب ...
اربعین تسلیت باد
نگاه گریه داری داشت زینب
چه گام استواری داشت زینب
حسین جان؛ همین جا بود
شادی هر دو جهان بی تو مرا جز غم نیست
شادی هردو جهان بی تو مراجز غم نیست
جنت بی توعذابش ز جهنم کم نیست
مقتل
مسافر قبیله
عصرگاهی که خیمه بر آشفت ، مریم این قبیله خبر داشت
از غروب غم انگیز خیمه ، خیمه ای که غم یک سفر داشت
با نوای حزین غروبش ، از دل سنگ ها چشمه وا کرد
دست اشک اش هزاران عصا بود ، دست آه اش هزاران تبر داشت
او بزرگ زمین بود و آن شب ، آسمان را به دست اش سپردند
زیر این آسمان های نیلی ، تا توانست او گریه برداشت
بی کسی ی سحر گاه خود را ، هییییچ اصلاً به رویش نیاورد
یک نفر بود اما غرورش ، هیبت صد هزاران نفر داشت
بال های سفید ملائک ، خاک از چادرش می گرفتند
ـ چادری که زمین خورده بود و خاک او مثل تربت اثر داشت ـ
هر چه طعنه به این کوه می خورد ، یک قدم جا به جا هم نمی شد
شانه هایش اگر گریه می کرد : گاه گاهی به « نیزه » نظر داشت
کم کم آماده ی « جاده » می شد ، جاده ای که از آغاز خلقت ـ
هیچ کس زیر بارش نمی رفت ، (جاده ای که ز کوفه گذر داشت)
یا حبیب الباکین
یا حبیب الباکین
کربلا را دل تنگم...
هنوز شوق تو بارانی از غزل دارد
نسیم یک سبد آیینه در بغل دارد
خوشا به حال خیالی که در حرم مانده
و هر چه خاطره دارد از آن محل دارد
به یاد چایی شیرین کربلایی ها
لبم حلاوت "احلی من العسل" دارد
چه ساختار قشنگی شکسته است خدا
درون قالب شش گوشه یک غزل دارد
بگو چه شد که من اینقدر دوستت دارم؟
بگو محبت ما ریشه در ازل دارد
غلامتان به من آموخت در میانه ی خون
که روسیاهی ما نیز راه حل دارد.
یاعلی مدد