« خورشید تابانِ قم»

  　　خورشید تابانِ قم 

با صد امید دربه دَرِ خانه أت شدم / محتاج یک نگاه کریمانه أت شدم

روز ازل ، نگاه شما شد نصیبِ ما / از این سبب کبوتر آستانه أت شدم

نانی که می خورم همه از برکت شماست / مدیون لطف آب و همان دانه أت شدم

عشق رضا ، چو ارثیه ای ، از شما رسید / مدیون ِ ارث ِ کامل و جاودانه أت شدم

شمع محبتی که به ما نور می دهی / از لطف یک نگاه تو ، پروانه أت شدم

هستی شفیعه ی همه در موسم جزا

دست مرا بگیر ، تو ای خواهر رضا