از خود گذشتگی

                                             بسم رب الشهدا  

سلامی دوباره به اونایی که یه چند وقته واسشون ننوشتم به دلیل مشکلاتی که داشتم اما اینا همه بهونست باید به یادشون باشیم

چون اونا بودن که خودشونو واسه اسلام و دین وحتی همین هیئتا خرج کردن

              برای خواندن این پست به ادامه مطلب مراجعه کنید

یا امام رضا

این چند روز خیلی دلم حال و هوای حرم آقا امام رضا (علیه السّلام) رو کرده. شاید شما هم مثل من باشید.

از همه تقاضا دارم دعا کنید به زودی زود قسمتم بشه مشهدالرضا. انشاءالله دعاگوی همتون هستم.

التماس دعای فراوان

فاطمه فاطمه است ...

شنیده ای می گویند چنان می زنمت که یکی از من بخوری، یکی از دیوار!؟ 

آری حتما شنیده ای، اما شنیدن کی بود مانند دیدن؟

شنیدن هر چقدر هم سخت باشد هیچگاه به طاقت فرسایی دیدن نخواهد بود.

آخر بابا شنید، حسین شنید، زینب شنید، ما هم شنیدیم؛ اما تنها حسن دید.

تنها حسن دید و باز هر چقدر هم که دیدن سخت باشد مثل خوردن نیست.

که حسن بگوید: مادر کجا می روی؟! خانه از این طرف است...

حرف دل

سلام 

سلام میدم باز به اونایی که حرفامو میبینن و گاهی هم میشنون بعضی اوقات 

میگم اقا که به ما نیازی نداره  چرا ... ولی اقا میخاد ما آدم شیم آخه راه سعادت اینه 

چون اربابمون آخرین لحظه عمرشم دنبال راه نشون دادن و هدایت انسان ها بوده 

پس ما مدیونیم به آقامون ،خیلی هم زیاد مدیونیم. چرا راه دور برم خودم هرچی دارم

از صدقه سر امام حسینه پس اینو میخام بگم که اهل بیت خودشونو مدیون هیچکی نمیذارن 

حتی اگرم خواسته باشیم تو این دنیا جوابمونو میدن 

هیئت با همه ی سختیاش واسه یه آقاییه که عالم و آدم بهش مدیونن و جواب همه رو هم میده 

حالا هرکی بیشتر کار کنه ، ما شاید خودمونم ندونیم ماموریم از طرف آقا که 

 مجالسو برپا کنیم و هیئت بگیریم،جونا رو سمت امام حسین هدایت کنیمو...

پس تو این دستگاه و مکتب هرکی بیشتر کار کنه واسه خودشه به سر هرکی هم قر بزنه 

از  ثواب خودش کم میشه  شایدم اشتباه باشه ولی سر آقا داره قر میزنه

هیئت اگه آسون برپا میشد خیلی ها این کارو میکردن ،هیئت زحمت میخاد،بیخوابی میخاد، حرف شنیدن میخاد، تهمت شنیدن  ، ناروا....

خلاصه سرتونو درد نیارم هیچ کار خیری بی اجر نمی مونه 

التماس دعا 

یاعلی

شهدا

محرمم از راه رسید.....  

 

قبل از محرم دلم یاد اونایی رو کرده که یه موقعی باهاشون انس عجیی داشتم 

اما الان دلم سیاه شده و زیاد یادشون نمیکنم  

یاد اون شهیدایی که ارزوی کربلا داشتن و ثابت کردن  

یاد اون شهیدی که دوست داشت بره حرم امام رضا(ع) نرفت،رفت از کشور 

دفاع کنه ولی امام رضا(ع) هم تلافی کرد واز شهر مشهد سر دراورد

سرتونو درد نیارم اگه شهدا نبودن ما الان نه هیئتی داشتیم، نه شوری ....نه حروله.... 

خلاصه خیلی مدیونشونیم  

از خودم نگم که تموم زندگیمو از شهدا دارم ... بی اغراق میگم 

اونا بودن که میخاستن زهیر شن ،جون شن(غلام سیاه امام حسین(ع)) و مثل حر شن.... وشدن 

اونا بودن که میدونستن ..... اونا بودن که دل دادن .... 

همونایی که دم جون دادنشون سر شون روی زانوی اقا شون بوده 

سرتونو درد نیارم  خلاصه حرفم شهدا دلم تنگه... 

   

التماس دعا  

روضه های محرم مارو هم فراموش نکنید